تهيه نانوذرات حامل دارو، به عنوان يكي از جذاب ترين زمينه هاي پژوهشي در سامانه هاي نوين دارورساني در سال هاي اخير مورد توجه بسيار قرار گرفته است. نكته حائز اهميت در اين ارتباط لزوم زيست سازگاري نانوذرات فوق الذكر است، به نحوي كه حضور آنها در محيط بدن به وقوع واكنشهاي ناخواسته منجر نگردد. بنابراين، همواره از مواد اوليه با قابليت زيست سازگاري و زيست تخريب پذيري براي تهيه اين دسته از حامل هاي دارو استفاده مي شود. در ميان مواد پليمري قابل استفاده بدين منظور، پليمر طبيعي كيتوسان بدليل برخورداري از ويژگيهائي نظير سهولت در دسترس بودن، زيست تخريب پذيري، عدم توليد مواد سمي ناشي از فرايند تخريب و سازگاري با بافت هاي بدن توجهات زيادي را به خود جلب نموده است. از طرف ديگر، به دليل ساختار شيميائي ويژه، ذخيره نمودن داروهاي مختلف در بستر كيتوسان مستلزم انجام تغييرات ساختاري در آن يا به عبارت ديگر تهيه مشتقات كيتوساني اصلاح شده است .در اين راستا طرح حاضر به اصلاح شيميايي كيتوسان و تهيه نانوذرات آن با هدف ايجاد بستري مناسب براي ذخيره سازي، انتقال و رهايش كنترل شده داروهاي آبگريز در موضع مشخصي از بدن انسان خواهد پرداخت.